Nadwzroczność, inaczej dalekowzroczność należy do wad refrakcji związanych z nieprawidłowym załamywaniem światła w układzie optycznym. Promienie świetlne zamiast na siatkówce skupiane są „za” nią. Przyczyną takiego stanu jest zbyt krótka gałka oczna lub zbyt mała zdolność skupiająca rogówki bądź soczewki.

Nadwzroczność występuje u około 90% małych dzieci. Odsetek ten zmniejsza się wraz z rozwojem i kształtowaniem gałki ocznej, a tym samym układu optycznego. W 8–10. roku życia nadwzroczność dotyczy już około 40–50% dzieci, a wśród młodych dorosłych zaledwie 20%.

Na skutek nadwzroczności powstaje nieostry obraz. Widzenie zarówno do dali, jak i bliży staje się niewyraźne. Poprawie widzenia i uzyskaniu wyraźnego obrazu, pomaga akomodacja. Zjawisko polega na zmianie kształtu soczewki lub zmianie odległości soczewki od siatkówki w wyniku działania mięśnia rzęskowego. Nieustanne napinanie wiązadełek Zinna łączących mięsień rzęskowy z brzegiem soczewki przyczynia się do lepszego widzenia. Z czasem jednak, w miarę postępu choroby spada zdolność oka do akomodacji i nasilają się działania niepożądane, takie jak: zawroty i bóle głowy, pieczenie i zmęczenia oczu, a niekiedy podwójne widzenie i zez zbieżny.

U osób z wysoką nadwzrocznością, tzn. powyżej +5 dioptrii akomodacja może być niewystarczająca do uzyskania ostrego obrazu. Choroba wówczas prowadzić do niedowidzenia.

Wykrycie nadwzroczności możliwe jest dzięki wykonaniu skiaskopii lub refraktometrii. Badanie powinno być wykonane po porażeniu akomodacji, czyli porażeniu mięśnia rzęskowego. Efekt uzyskuje się po podaniu krótko działającego 1% Tropicamidu, rzadziej długodziałającej 1%Atropiny. Badanie refrakcji u dzieci powinno być powtarzane raz w roku, ponieważ ich moc łamiąca rogówek i soczewek zmienia się z powodu fizjologicznego wzrostu gałki ocznej.

Leczenie nadwzroczności polega na:

• obserwacji, jeśli dotyczy małych dzieci bez zaburzeń widzenia i zeza
• korygowaniu wady wzroku soczewkami skupiającymi (znak plus) w postaci okularów lub soczewek kontaktowych
• wykonaniu operacji refrakcyjnej – metoda polega na laserowym modelowaniu rogówki

Osoby z nadwzrocznością powinny być kontrolowane okulistycznie 1–2 razy w roku, nawet wówczas, gdy nie mają żadnych niepokojących dolegliwości.